Sanniki miastem od 1.01.2018
A pomniejsz czcionkę A standardowy rozmiar A powiększ czcionkęZ dniem 1 stycznia Sanniki położone w sąsiedniej gminnie na terenie powiatu gostynińskiego uzyskały status miasta. Stało się to faktem zgodnie z intencją władz gminy (uchwała RG z dnia 1.02.2017) oraz na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24.07.2017 r. Staranie się o prawa miejskie to naturalna konsekwencja rozwoju miejscowości i gminy – wyjaśnia Wójt gminy Gabriel Wieczorek.
Sanniki przez dłuższy czas przygotowywały się do zmiany statusu miejscowości. Zrewitalizowany został Zespół Pałacowo-Parkowy im. Fryderyka Chopina, w którym swą siedzibę ma instytucja kultury - Europejskie Centrum Artystyczne. W tym celu wyburzono także budynek komunalny w centrum Sannik, w miejscu którego ma powstać rynek miejski.
Jak dowiadujemy się za zmianą statusu Sannik na miejski przemawiały: wielowiekowa, odrębna tradycja ludowa, bogata historia, zwarta zabudowa typu miejskiego, jednoznacznie ukształtowane centrum, zabytki, infrastruktura miejska: ulice, chodniki, wodociąg, kanalizacja, oczyszczalnia ścieków.
Przemawiały za nią także: dobrze rozwinięta sfera usług publicznych (szkoły, przedszkole, ochrona zdrowia, kultura itp.) posiadanie zatrudnienia większości mieszkańców poza rolnictwem, selektywna zbiórka odpadów, instytucje o charakterze miastotwórczym i ponadlokalnym (biblioteka, pałac wraz z ECA oraz siedziba dekanatu).
Przypomnijmy, że Iłów był miastem w okresie od 28.02.1506 r. do 30.05.1870 r. (czyli przez ponad 300 lat). Ciekawe czy obecnie mieszkańcy naszej gminy chcieli by praw miejskich dla Iłowa i co się z tym naprawdę wiąże?
Podajemy za Wikipedią jakie kryteria musi spełniać miejscowość, by uzyskać status miasta. Są to następujące argumenty i uwarunkowania:
przestrzenno-urbanistyczne:
przestrzenno-urbanistyczne:
- posiadanie odpowiedniej infrastruktury techniczno-komunalnej (cała miejscowość musi być zgazyfikowana, zwodociągowana i skanalizowana, posiadać m.in. sieć ciepłowniczą oczyszczalnię oraz prowadzić selektywną zbiórkę odpadów),
- posiadanie uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego przewidującego rozbudowę przyszłego miasta,
- posiadanie miejskich cech funkcjonalno-przestrzennych (układ urbanistyczny z rynkiem, zwarta zabudowa typu miejskiego, asfaltowa nawierzchnia ulic, kanalizacja burzowa chodniki, oświetlenie ulic itp.),
- posiadanie jednoznacznie wykształconego centrum,
- brak zabudowy typu zagrodowego w obszarze zwartej zabudowy,
- brak elementów funkcjonalno-przestrzennych niewłaściwych dla miast (niezwarta zabudowa, rozłogi wiejskie itp.),
- odpowiednie określenie granic nowego miasta (działek).
- posiadanie w przeszłości praw miejskich lub stanowienie ważnego ośrodka administracyjnego (zaleta, lecz nie warunek),
- posiadanie dostatecznej liczby instytucji pełniących ponadlokalne miastotwórcze funkcje (kryterium wyjątkowo płynne, zależące głównie od opinii wojewody),
- pełnienie funkcji siedziby gminy;
- posiadanie odpowiedniej liczby ludności (przyjęty dawniej próg 2000 mieszkańców w praktyce nie jest przestrzegany od przynajmniej 2010 r. (vide poniżej), np. w przypadku liczącej zaledwie 500 mieszkańców Wiślicy),
- zatrudnienie 2/3 ludności poza rolnictwem;
- poparcie lokalne (poparcie przeważającej liczby mieszkańców projektowanego miasta oraz otaczającej je gminy we wstępnych konsultacjach) - warto tu zaznaczyć, że frekwencja w konsultacjach nie odgrywa roli, np. frekwencja w Radoszycach wynosiła zaledwie 1,86% ludności, w Pruchniku 4,06%, a Łagowie 8,70%,
- pozytywna opinia wojewody.
Warto wiedzieć, że mimo biurokracji, która towarzyszy procesowi nadawania miejscowościom statusu miasta w Polsce, dyskurs ewaluacji rządowych jest zmienny, a kryteria są coraz rzadziej stricte przestrzegane.
Opr.
Red. Gmina Iłów
J.K