Procedura zobowiązania do leczenia
A pomniejsz czcionkę A standardowy rozmiar A powiększ czcionkęProcedura zobowiązania do leczenia odwykowego
Jak to działa?
Procedurę zobowiązania do leczenia odwykowego wdraża się wobec niektórych osób uzależnionych od alkoholu (osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację nieletnich, systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny). Procedurę tę można uruchomić poprzez Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych na podstawie podania / wniosku z opisem niepokojącej sytuacji w rodzinie, w związku z nadużywaniem alkoholu przez jednego z jej członków. Komisja zaprasza na rozmowę osobę nadużywającą alkoholu i motywuje do kontaktu z placówką odwykową oraz podjęcia leczenia. Jeżeli osoba zgłoszona nie decyduje się na kontakt z placówką odwykową, Komisja lub prokurator kieruje sprawę do Sądu Rodzinnego, który w oparciu o opinię biegłych zobowiązuje osobę uzależnioną do leczenia odwykowego. Postanowienie jest wykonywalne przez 2 lata od czasu jego wydania. Sąd w postanowieniu wskazuje czy ma to być leczenie stacjonarne, czy ambulatoryjne oraz czy nad wykonaniem postanowienia ma czuwać kurator sądowy.
W zobowiązaniu do leczenia odwykowego chodzi przede wszystkim o instytucjonalne motywowanie do podjęcia leczenia. Zobowiązanie nie ma charakteru przymusu prawnego, bowiem nie ma możliwości prawnych ani organizacyjnych zatrzymania zobowiązanego w zakładzie leczniczym wbrew jego woli. Terapia wymaga bowiem na współpracy pacjenta z terapeutą.
Podstawowym celem terapii uzależnienia od alkoholu jest uzyskanie poprawy zdrowia pacjenta. Oczekiwanym efektem jest trwałe zaprzestanie spożywania alkoholu, uświadomienie pacjentowi choroby i jej skutków zdrowotnych oraz społecznych, a także ukazanie pacjentowi mechanizmów choroby, dzięki czemu może on nauczyć się unikania powrotu do picia.